Aaron Frank doet al tien jaar onderzoek naar virtuele werelden. Hij doet dit aan de Singularity University in Californië. In dit interview beantwoordt de techneut mijn meest brandende vragen over de Metaverse.
Wat is de Metaverse - en wanneer komt die? Zullen we binnenkort onze werkdagen doorbrengen als edgy Facebook avatars in Mark Zuckerberg's pixel universum? Of zitten we zonder het te beseffen tot onze knieën in Fortnite gaming?
Deze vragen verdelen niet alleen de geesten op de Digitec-redactie. Om de zaak tot op de bodem uit te zoeken, vroeg ik iemand die er verstand van heeft. Aaron Frank werkt als consultant, docent en onderzoeker aan de Singularity University in Santa Clara, Californië - hij voelt zich thuis in virtuele werelden.
Aaron, je werkt aan de Singularity University in Silicon Valley, wat klinkt als een opwindende plek. Wat doe je daar precies? Aaron Frank: Ja, het is een interessante plek. Singularity University probeert de rol van de snelle groei van technologie te begrijpen - en wat de gevolgen daarvan zijn voor de economie, samenleving en politiek van onze wereldwijde beschaving.
En wat is jouw rol binnen de organisatie? Mijn onderzoeksgebied is de ontwikkeling van technologieën op het gebied van augmented reality (AR) en virtual reality (VR), en de ontwikkeling en het gebruik van virtuele online omgevingen. Ik houd me dus al jaren bezig met virtuele werelden.
Wanneer hoorde je voor het eerst over de Metaverse? In de media wordt vaak vermeld dat het woord afkomstig is uit de roman Snow Crash van Neil Stevenson. Ik las het boek ongeveer zeven jaar geleden - en ik denk dat ik het toen voor het eerst tegenkwam. Maar de term "metaverse" zoemt al een tijdje rond in de industrie.
«Das Metaverse ist das Internet.»
«Geschlossene Plattformen können sich anpassen und schädliche Inhalte schnell entfernen, aber gleichzeitig besteht ein grosses Risiko des Überwachungskapitalismus.»
Dat is een goed advies. Bedankt voor het interview, Aaron.
"Ik wil het allemaal: de gewaagde afdalingen en de stuntende beklimmingen, de room daartussen!" - deze woorden van een bekende Amerikaanse tv-persoonlijkheid geven mijn denken volledig weer. Ook op mijn werk leef ik volgens deze filosofie. Met andere woorden: ik vind dat elk verhaal, van het meest onbeduidende tot het meest ongelooflijke, zijn charme heeft.
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Wat is de meest voorkomende misvatting over de Metaverse? De mainstream berichtgeving over de Metaverse is fragmentarisch. Vaak wordt de metaverse in één zin beschreven en wordt aangenomen dat de lezers de achtergrond begrijpen. Achter de term gaat echter een hele bundel concepten schuil die om praktische redenen aan elkaar zijn geregen en het label "metaverse" hebben gekregen. Het grootste misverstand is wanneer het meervoud wordt gebruikt. Het is een duidelijk waarschuwingssignaal als er gesproken wordt over "metaverse" - het vertelt me dat de persoon nieuw is op dit gebied. Want er zijn geen meerdere "metaverses".
Wat stellen mensen zich voor als ze het hebben over meerdere "metaverses" ? Dan beschrijven ze in feite online virtuele werelden zoals Roblox, Minecraft of Fortnite - en noemen ze verschillende "metaverses". Dit is fout.
Ok, dus wat is jouw definitie van de Metaverse? De metaverse is het internet. Maar het is een internet dat allerlei veranderingen heeft ondergaan. Het is gebaseerd op het idee van spatial computing en game engines, die een verzameling online virtuele omgevingen creëren. Kortom, de Metaverse is het Internet, maar het is een driedimensionale virtuele wereld gebaseerd op game engines die we online ervaren als avatars. Dat is geen volledige definitie, maar ik wil hem in deze context toegankelijk houden.
Dat betekent dat er momenteel helemaal geen metaverse is. Waarom heeft iedereen het erover? Het verbaast me hoe snel het een mainstream verschijnsel is geworden. Dat komt omdat de onderliggende technologieën nog niet echt klaar zijn voor mainstream gebruik. Het is een beetje zoals wanneer we in de supermarkt een keiharde avocado zien. We zijn enthousiast en kunnen niet wachten om het thuis op te eten. Maar we moeten geduld hebben en de avocado laten rijpen - hij is nog niet klaar. Het is hetzelfde met veel van de onderliggende technologieën. Dit geldt zowel voor hardware, bijvoorbeeld VR-headsets, als voor netwerktechnologieën, d.w.z. lage latency en bandbreedtecapaciteit. We hebben veel meer rekenkracht nodig om de visie van de Metaverse te realiseren en de optische uitdagingen van VR- en AR-brillen op te lossen.
De voltooide Metaverse is dus nog toekomstmuziek - maar ik ben nog steeds geïnteresseerd in de afzonderlijke bouwstenen. Wat bedoel je precies met Spatial Computing? Het is een industrieterm voor AR en VR technologieën - bovendien zoemen er andere termen als "Mixed Reality" of "Immersive Computing" mee rond. Al deze technologieën willen in wezen de driedimensionale ruimte gebruiken om een computer te bedienen. Tegenwoordig zijn we zo gewend aan de muis en het toetsenbord als computerinterface dat we ze als vanzelfsprekend beschouwen. Toch zijn ze niet bijzonder intuïtief. We moeten eerst de muis en het toetsenbord leren gebruiken. Maar we zijn driedimensionale wezens, we leven in een driedimensionale ruimte. Daarom is spatial computing zinvol.
En welke rol zullen game engines spelen in de Metaverse? Ze zullen een centraal onderdeel zijn van de Metaverse. Het is een softwaretool dat ontwikkelaars gebruiken om virtuele omgevingen als Roblox of Fortnite te creëren. In de toekomst zullen ze een groot deel van de technologische infrastructuur uitmaken. Het gaat hier niet alleen om videospelletjes in de zin van een vrijetijdsbesteding, maar om elke vorm van simulatie. Ook in ons beroepsleven zullen we veel meer ervaring opdoen die spelmotoren opleveren - bijvoorbeeld als industrieel ontwerpers die met behulp van spelmotoren nieuwe auto's of gebouwen ontwerpen.
.
En wat is de laatste bouwsteen voor de Metaverse? De laatste bouwsteen is de combinatie van spatial computing en game engines. Met de twee hulpmiddelen kunnen we meeslepende, virtuele werelden bouwen. Dus omgevingen die we bezoeken als avatars, die eruit zien als videogames, en die we in drie dimensies kunnen ervaren.
Op welke manier is de virtuele economie - en zonder er dieper op in te gaan, buzzwords als blockchain, NFT's - gerelateerd aan de metaverse? . Hier is het eerst van belang te begrijpen dat er twee duidelijk verschillende ontwerpideologieën zijn, die ofwel gesloten ofwel open platforms betreffen. Met gesloten bedoel ik gecentraliseerde platforms als Meta, Roblox, Fortnite of Second Life. Dit zijn centraal geleide bedrijven. Zij stellen voorwaarden aan hun gebruikers en moeten die controleren en handhaven. En waarschijnlijk is de heetste vraag op dit gebied: gaan we naar een wereld waarin we gesloten platformversies van virtuele werelden als deze hebben?
Wat zou de andere optie zijn? Zet dit af tegen de open visie van de Metaverse. Dit is gebouwd op zogenaamde Web3 protocollen - Web3 is een ander modewoord dat een verzameling concepten bevat. Het bouwt voort op de principes van publieke blockchains en is gebaseerd op gedecentraliseerd bestuur. Open platforms worden dus gebouwd op de openbare blockchain. Het bekendste voorbeeld van publieke blockchains is de Ethereum blockchain, waarop veel metaverse-geïnspireerde ervaringen zoals Decentraland zijn gebaseerd. Een virtuele wereld waarin elk perceel wordt geverifieerd door de Ethereum blockchain. Als je daar een stuk land bezit, is het van jou. Er is geen centrale overheidsinstantie die je land kan komen afpakken. Ze kunnen je niet vertellen wat je ermee moet doen. Vanuit ideologisch oogpunt is dat echt interessant. Decentraland werkt ook op basis van zijn eigen spelvaluta, genaamd "mana". Je kunt deze valuta ook kopen. In dit voorbeeld is er noch een centrale bank, noch een organisatie die mana kan drukken. Het is allemaal een soort crowd management, terwijl Second Life een gesloten platform is dat centraal wordt beheerd door "Linden Lab", de uitgever.
Waarom is het onderscheid tussen open en gesloten platforms belangrijk? Het onderscheid tussen deze ontwerpideologieën staat centraal. Omdat NFT's alleen relevant zijn voor de open visie van een metaverse. Eigenlijk komt het hierop neer: komt er een open, interoperabele metaverse waar ik mijn identiteit en inventaris, mijn virtuele objecten van de ene ervaring naar de andere kan meenemen (via NFT's)? Of krijgen we een wereld met gesloten platforms zoals Facebook of Second Life? Mijn gevoel zegt dat we waarschijnlijk een mengeling van beide zullen krijgen.
Zo is de open metaverse beter? Ik wil duidelijk maken dat ik voor geen van beide benaderingen ben. Er zijn voor- en nadelen aan beide. Op sommige dagen ben ik helemaal voor dit soort gedecentraliseerde Web3-protocollen. Andere dagen ben ik ontzet over hun gebrek aan inhoudelijke matiging en consumentenbescherming. Gesloten platforms kunnen zich aanpassen en schadelijke inhoud snel verwijderen, maar tegelijkertijd is er een groot risico op surveillancekapitalisme. Er bestaat de mogelijkheid om het gedrag van gebruikers te volgen en deze gegevens te verkopen. Er zijn afwegingen in beide versies van de virtuele economie.
Kun je ons vertellen hoe we de Metaverse in de toekomst zullen gebruiken? Het is moeilijk te zeggen. Er vindt nu een soort generatiewisseling plaats. Want de kinderen van nu groeien op met virtuele online omgevingen. Eerdere generaties ontmoetten elkaar nog in het skatepark of in de kelder van een vriend. De 16-jarige zoon van een vriend brengt het grootste deel van zijn vrije tijd door met maatjes op Roblox, Minecraft of Fortnite. Virtuele omgevingen zijn in feite sociale ruimten geworden. En dat is de nuttigste manier om over al deze technologieën te denken: het zijn communicatiemiddelen - nieuwe manieren om met mensen in contact te komen. Het belangrijkste van deze online virtuele ruimten is dat er andere mensen en vrienden zijn. Daarom hebben mijn ouders - die grootouders zijn - een iPad aangeschaft. Ze wilden contact kunnen maken met hun kleinkinderen. Deze ervaring was zo belangrijk voor hen dat het hun begrip van technologie verruimde. Ze geven niet om de iPad. Ze vinden het belangrijk dat ze kunnen FaceTimen met hun kleinkinderen die aan de andere kant van het land wonen. Dus als de technologieën goed genoeg worden, kan ik me een wereld voorstellen waarin mijn ouders een AR-bril opzetten en hun kleinkinderen als hologrammen in real time tegenover hen zitten.
Tot slot: kun je me vertellen wanneer de avocado "eetbaar" wordt - wanneer de metaverse komt? . Het zal een belangrijk teken zijn wanneer Apple iets vrijgeeft waaraan ze werken. Het is een slecht bewaard geheim dat Apple hard werkt aan een ruimtelijk computerapparaat dat waarschijnlijk verbonden zal zijn met een platform. Ze lijken zich meer te richten op het interface-aspect ervan. Apple heeft tenminste publiekelijk verklaard dat hun doel niet is om een allesomvattende meeslepende omgeving te creëren waar je al je tijd doorbrengt, in tegenstelling tot Meta en Mark Zuckerberg. Apple probeert een platform te creëren dat nuttig zal zijn voor zeer specifieke taken.
Hoe lang duurt dit? Om meer acceptatie te creëren voor de nieuwe technologie hebben we eerst betere hardware en betere interfaces nodig. Ik denk niet dat onze grootouders Xbox-controllers zullen oppakken om met hun kleinkinderen aan de telefoon te praten. We hebben een wereld nodig waarin je een bril kunt opzetten en de computeromgeving gemakkelijk met je handen kunt bedienen. Wanneer is de avocado rijp? Ik denk dat we daar nog jaren van verwijderd zijn. Ik weet niet precies hoeveel - maar jaren.
Wat is je directe advies voor degenen die kennis willen maken met de Metaverse? . Voor een zakelijk publiek is mijn advies in elk geval om het woord metaverse gewoon te vergeten. Het woord is niet behulpzaam. In plaats daarvan is het zinvoller je te richten op de belangrijkste ingrediënten. Spatial computing, game engines, virtuele werelden - kan een van deze technologieën misschien een zakelijke uitdaging oplossen? Normale doorsnee mensen die de metaverse beter willen begrijpen hoeven echter niet te studeren of te lezen over de blockchain. Ik moedig ze gewoon aan om online ervaringen met avatars op te zoeken en daar wat te spelen. Bijvoorbeeld bij Decentraland. Of: vraag het aan kinderen - ik leerde het meest over de Metaverse van mijn achtjarige neefje, die dol is op Roblox.
