Eén persoon die zich op wetenschappelijk niveau bezighoudt met draagbare technologieën is Silvio Lorenzetti van het Zwitserse Federale Bureau voor Sport. Daar leidt de afgestudeerde natuurkundige en wiskundige de afdeling wedstrijdsport aan het Zwitserse Federale Instituut voor Sport in Magglingen en houdt momenteel onder meer toezicht op een project van het Nationaal Fonds. Het doel is een app te ontwikkelen die het trainingsvolume tijdens krachttraining kan bepalen en uiteindelijk de aanpassing van het lichaam aan deze belastingen kan voorspellen.
Silvio Lorenzetti, het valt me op dat de focus van deze wearables - ongeacht de fabrikant - ligt op duursporten, met name hardlopen. Waarom is dat zo?
Dr. Silvio Lorenzetti: Dat is een goede en terechte vraag. Hardlopen is gemakkelijk meetbaar via GPS en versnellingsmeters. Zo heb je de gelopen afstand, het aantal stappen, de snelheid of zelfs de afgelegde hoogtemeters. Dit maakt het relatief eenvoudig om sportprestaties vast te leggen en te beschrijven. Dat is zeker de belangrijkste reden waarom er zoveel aandacht is voor hardlopen. En het feit dat veel mensen het hardlopen oppakken.
Iedereen zou minstens twee keer per week aan krachttraining moeten doen.Even, en naar mijn mening, wordt dit feit genegeerd door de fabrikanten van de wearables - of het nu gaat om Garmin, Polar of Coros. Ja, daar ben ik het met je eens. Op dit gebied is de industrie wetenschappelijk gezien inderdaad niet optimaal gepositioneerd. Jaren geleden waren er echter bedrijven die zich specialiseerden in gewichtstraining. Push was zo'n bedrijf. Ze hadden een wearable ontwikkeld die gericht was op krachttraining. Dit gebied is de laatste jaren echter wel wat veranderd..Op welke manier ? Velen die prestatiegericht aan krachtsport doen, beoefenen speed-based krachttraining. Bovendien wordt deze sport meestal binnen beoefend. Hier zijn relatief eenvoudige manieren om nauwkeurige gegevens vast te leggen, bijvoorbeeld met een kabelsensor. Dus aan de ene kant heb je een goed product met de GPS voor buiten hardlopen en aan de andere kant is het gemakkelijker om andere varianten te gebruiken voor metingen binnenshuis voor krachttraining. Ten derde omdat het moeilijk is sluitende uitspraken te doen over krachttraining met de gebruikelijke sensoren die in horloges zijn ingebouwd. [[image:64564745 "Eine lange Akkulaufzeit ist ein wichtiges Verkaufsargument. Aber wie steht es um die Qualität der gemessenen Daten?"]]## Kwaliteit van de gegevens: Vooral waarden over het calorieverbruik moeten met een korreltje zout worden genomen.Cue: gegevenskwaliteit. Dit is een vaak besproken onderwerp in verband met wearables. Hoe ziet het er hier uit, hoe nauwkeurig zijn de metingen in het algemeen? Hier hangt het sterk af van welke gegevens je bekijkt. In de regel worden versnellingssensoren, hoeksnelheidssensoren en soms GPS geïnstalleerd in wearables. De eerste twee sensoren zijn door hun functionaliteit beperkt als het gaat om het precies bepalen van de positie van het horloge of de afgelegde afstand. De werkelijke versnellingswaarden daarentegen zijn zeer nauwkeurig.Kunt u hier iets meer over uitweiden? De algemene stelling is: De sensoren meten meestal nauwkeurig, maar de interpretatie van de gegevens is betrekkelijk moeilijk. De kwaliteit van de informatie kan worden verhoogd door afzonderlijke sensoren samen te voegen. De vorige keer werden de sensoren niet gebruikt.Ik heb de afgelopen zomervakantie doorgebracht in het Engadin. Mijn Coros Vertix 2 heeft een hoogtemeter, maar de aflezingen daarvan kwamen zelden overeen met de werkelijke hoogte. De hoogtemeter wordt sterk beïnvloed door het weer en je moet hem regelmatig kalibreren om betrouwbare gegevens te krijgen. Als je hem in het dal kalibreert en het weer onderweg naar de berg niet fundamenteel verandert, zal de hoogtemeter waarschijnlijk niet al te slecht werken. Als je hem in het dal kalibreert en het weer onderweg naar de berg niet fundamenteel verandert, zal de hoogtemeter waarschijnlijk niet al te slecht werken.Mijn horloge vertelt me ook hoeveel calorieën ik per dag binnenkrijg. Hoe zit het met de nauwkeurigheid hier? Hier moeten we eerst bepalen hoe hoog iemands basale stofwisseling is, en vervolgens hoeveel calorieën er verbrand worden door mechanische beweging. Over het geheel genomen moeten deze waarden dus met grote voorzichtigheid worden geïnterpreteerd.De Apple Watch maakt zelfs een medisch elektrocardiogram, kortweg ECG. Hoe betrouwbaar is dat vanuit jouw gezichtspunt? De Apple Watch is door de FDA, de Amerikaanse gezondheidsautoriteit, goedgekeurd voor zo'n ECG. Ik moet dus aannemen dat de waarden vrij consistent zijn. In principe rijst altijd dezelfde vraag: waarvoor worden deze waarden gebruikt en hoe worden ze geïnterpreteerd?[[image:64652738 "Brauche ich als Hobbysportler tatsächlich ein High-Tech-Tool?"]]## Wie heeft deze stortvloed aan gegevens eigenlijk nodig? Als gewone consument word ik snel overweldigd door de stortvloed aan gegevens en de juiste interpretatie daarvan. Wat vertellen ze de topsporter, zijn coach of jou als onderzoeker? Laten we eerst het wetenschappelijke perspectief nemen. In het verleden bleef de sportwetenschap beperkt tot prestatietests onder laboratoriumomstandigheden. De op deze manier bepaalde waarden waren zeer nauwkeurig en hadden hun rechtvaardiging. Deze gegevens waren echter afhankelijk van vele factoren, zoals de dagelijkse vorm van de sporters. De variabiliteit van de atleten was groter dan die van de meetapparaten. En vandaag waren de waarden zeer nauwkeurig.En vandaag? Er heeft als het ware een democratisering van meetapparatuur plaatsgevonden. Wearables zijn nu voor relatief weinig geld verkrijgbaar, de verzamelde gegevens zijn vrij beschikbaar en kunnen worden geanalyseerd. Een groot deel van de sporters maakt gebruik van de mogelijkheden die deze technologie hen biedt. Het is onze taak als wetenschappers om de kwaliteit van de gegevens te beoordelen. Welke waarden zijn nauwkeurig, welke moeten met voorzichtigheid geïnterpreteerd worden. En om deze waarden in overeenstemming te brengen met de laboratoriumtests, die natuurlijk nog steeds worden uitgevoerd. De combinatie van laboratoriumwaarden en de gegevens van de wearables geven een goed overzicht van de conditie van een sporter.Wat heeft een coach aan de stortvloed van gegevens? . Dat is inderdaad moeilijk. Een trainer wordt geconfronteerd met een stortvloed aan informatie. Hier is het belangrijk om altijd de kwaliteit van de gegevens in gedachten te houden. Het heeft geen zin te morrelen aan een waarde die veranderd is omdat hij onnauwkeurig gemeten is. En het is cruciaal om te begrijpen welke parameters daadwerkelijk relevant zijn voor de atleet:s.Laten we het hebben over gegevensbeveiliging. Dit is ook een veelbesproken onderwerp. Een belangrijk punt. Eerst en vooral moet iedereen zich bewust zijn van de gegevens die ze weggeven als ze zo'n wearable gebruiken. En sporters moeten goed nadenken over aan wie ze welke persoonsgegevens geven en voor welk doel. De gegevens moeten altijd anoniem via een ID naar de cloud worden geüpload, niet met de naam erbij. Anders bestaat, zoals meestal op het internet, altijd het gevaar dat gegevens worden gestolen of misbruikt.Hebben we vandaag de dag al de transparante sporter, dankzij of dankzij wearables? Je snijdt hier een enorm onderwerp aan, waarover we als samenleving nog uitgebreid zullen moeten discussiëren. Uit welke gegevens bestaat bijvoorbeeld de waarde van een atleet? Ik denk bijvoorbeeld aan de gezondheidsgegevens van een voetballer. De club die deze speler zou willen kopen, zou graag willen weten of zijn kruisband gescheurd is. Ook de sportbonden hebben er belang bij dat hun sporters gezond zijn. Het belang van de afspraken over gegevensgebruik tussen de afzonderlijke partijen zal in de toekomst enorm toenemen. De afspraken over gegevensgebruik tussen de afzonderlijke partijen zullen in de toekomst enorm toenemen.En hoe ziet de toekomst van draagbare elektronica eruit? Vandaag hebben we het over smartwatches, fitnessarmbanden, hartslagbanden en oorkleding. Wanneer zien we de "ei-uitstekende", het ene ding dat alles kan? Ik denk dat we nog maar aan het begin van de ontwikkeling staan, er is nog een lange weg te gaan. Wearables zijn nog een vrij jonge technologie die zich de komende jaren snel zal ontwikkelen. Er zijn tegenwoordig al bedrijven die patches maken die bijvoorbeeld de samenstelling van zweet analyseren of de oppervlaktetemperatuur van de huid bepalen. Ik betwijfel echter of er op een gegeven moment een apparaat komt dat alles kan. Ik denk dat we verschillende sensoren zullen hebben die tijdens verschillende activiteiten op verschillende plaatsen op het lichaam worden gedragen. Deze sensoren van de toekomst zullen dan echter integraal met elkaar werken. Dat ontbreekt vandaag de dag nog steeds. De mogelijkheid om verschillende systemen van verschillende fabrikanten te synchroniseren en de gegevensbronnen samen te voegen.
