Achtergrond

Waarom weten onze buren niet van het kersenpitkussen?

6-6-2022

Vertaling: machinaal vertaald

Het kersenpitkussen. Een beetje katoenen stof, een paar stenen en een kachel. Deze drie dingen zijn genoeg om spierspanning en buikpijn te verlichten. Jammer, veel landen weten er niet eens van.

Dieser Text wurde nie veröffentlicht, er ist nun im Rahmen der Galaxus-Paketbeilage erschienen.

Uit het niets verstrakt mijn maag. Een soort onzichtbare band vernauwt mijn buik zo strak dat het voelt alsof hij uit twee delen bestaat. Onmiddellijk neem ik de foetushouding aan - dit is de enige manier waarop ik buikpijn kan verdragen - en als dokterskind neem ik uit reflex eerst een pijnstiller. Ik wacht 15, 30, 45 minuten. Het helpt niet. Ik ben de wanhoop nabij. Als door een vogelspin gestoken, ren ik de flat rond op zoek naar iets dat zal helpen. Ik vind het in de lade onder de oven. Daar ligt mijn oude kersenpitkussen.

Medisch aannemelijk

Een paar minuten in de oven is genoeg om de kleine pitjes in het zakje op te warmen. Vervolgens geven ze de opgeslagen warmte gedurende lange tijd continu af aan je lichaam. Dit verwijdt de bloedvaten, verbetert de bloedtoevoer naar de huid, waardoor het bloed langzamer stroomt en de cellen beter van zuurstof en voedingsstoffen worden voorzien. Ook de spieren ontspannen zich. Niet voor niets wordt warmtetherapie gebruikt in de conventionele westerse, Chinese en natuurgeneeskundige geneeskunde.

Na een goede 30 minuten namen mijn krampen af. Alleen van de warmte. Waarom heb ik hier niet eerder aan gedacht? Als kind legden mijn ouders het op mijn oor, buik of nek als ik herhaaldelijk klaagde over pijn. Mijn vader heeft er zelfs speciaal een genaaid. Ook toen werkte het perfect - behalve toen ik een zware middenoorontsteking had.

Onze buren zitten in het donker

Kersenpitkussens zijn een populair huismiddel, vooral in Zwitserland, Duitsland en Oostenrijk. In de rest van Europa schijnt het, onbegrijpelijk, relatief onbekend te zijn. Dat is althans wat ik leer van het Arte-programma "Karambolage", waarin regelmatig wordt gewezen op de verschillen tussen Duitsland en Frankrijk. Maar de Wikipedia-pagina over het onderwerp "graankussens" heeft tenminste ook een Nederlandse en Zweedse vermelding. In het noorden lijkt dus ook de genezende kracht van dit eenvoudige en milieuvriendelijke product te zijn erkend.

Een nauwe verwant van het kersenpitkussen, de warmwaterkruik, schijnt ook bekend te zijn in onder andere Italië en Frankrijk. Immers. Zelfs als de fles duidelijk inferieur is aan het kussen. Water blijft niet zo lang warm als kersenpitten. En het hittebestendige plastic waarvan warmwaterkruiken tegenwoordig meestal worden gemaakt, nestelt zich niet zo soepel tegen het lichaam.

Daarnaast kan je lichaam zowel gekoeld als verwarmd worden met het kersenpitkussen. Leg het daarvoor een paar uur in de koelkast of ongeveer een half uur in de vriezer. Je moet koudetherapie gebruiken bij acute verwondingen zoals kneuzingen en verstuikingen. De bloedsomloop wordt vertraagd, waardoor zwellingen en ontstekingen zich minder snel verspreiden. Een echte allrounder, zoals de mensen in dit land al lang weten.

Wie heeft het uitgevonden

Volgens de legende is het kussen uitgevonden door Zwitserse werkneemsters in een kersenlikeurfabriek - misschien de Churer Rötelis? - waren de uitvinders. Ze zouden de warmtebehoudende eigenschappen van de stenen ontdekt hebben en ze gebruiken om hun spierpijn, veroorzaakt door hard werken, te verlichten. Een mooi verhaal dat tot op de dag van vandaag stand houdt. Inmiddels is echter duidelijk dat kersenpitkussens al veel eerder bekend waren.

Archeologen ontdekten ongeveer 400 gram kersenpitten tijdens opgravingen in Münster eind jaren negentig. Omdat ze dicht bij elkaar lagen, concludeerden de wetenschappers dat de stenen vroeger in een stoffen zak waren gewikkeld. De vondsten zijn gedateerd in de late Middeleeuwen.

Het kersenpitkussen is dus al eeuwenlang een traditie in Duitstalige landen. Hoe het kan dat dit natuurlijke middel intussen niet overal ter wereld bekend is, is mij een raadsel. Hebben we het geheim bewaard zoals het recept voor Appenzeller kaas? Of werden we belachelijk gemaakt om de eenvoudige ingrediënten? Ik weet het niet. Maar ik denk dat het allang tijd is om ook de buikpijn van de rest van Europa te verzachten. In plaats van chocolade zouden kersenpitkussens de koffers van uitwisselingsstudenten en toeristen moeten vullen.

9 mensen vinden dit artikel leuk

Carolin Teufelberger

Editor

carolin.teufelberger@digitecgalaxus.ch

Mijn horizon verbreden: zo zou ik mijn leven in een paar woorden samenvatten. Ik hou ervan nieuwe dingen te ontdekken en meer te leren. Ik ben voortdurend op zoek naar nieuwe ervaringen op alle gebieden: reizen, lezen, koken, cinema of zelfs DIY.

Achtergrond

Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

Achtergrond
Glutamaat is schadelijk voor de gezondheid? Helemaal niet waar
van Simon Balissat
Achtergrond
Zuur maakt... sportief? Waar de augurkensap-hype allemaal om draait
van Siri Schubert
Achtergrond
Plattelandspret in een potje: appelmoes maken met kinderen
van Ann-Kathrin Schäfer