Achtergrond
Alles is beter vandaag! 7 redenen waarom gezinsvakanties met de auto steeds leuker worden
van Michael Restin
Halve marathon: doel bereikt - wat nu?
1-10-2024
Vertaling: machinaal vertaald
Co-auteur: Claudio Candinas
Een halve marathon lopen. Begin 40, voor het eerst in ons leven en met praktisch geen hardloopervaring - dat was zes maanden geleden ons doel. We begonnen ervoor te trainen. Nu is het doel bereikt en zijn we aan het einde? Of zijn we weer terug bij af?
Dit hebben we bereikt:
Oliver Fischer
- Leeftijd: 42
- Sport: joggen, 2-3 keer per week; floorball, achter de borden
- Eten: voldoende, gezond, lekker
De nieuwe ik:
Claudio Candinas
- Leeftijd: 40
- Sporten: 1 tot 2 keer per week joggen; thuis onregelmatig krachttraining
- Eten: te eenzijdig, te onregelmatig, te impulsief
De nieuwe ik:
Nu moet ik me concentreren op mijn rustperiodes, de agenda een beetje uitdunnen en mijn eigen beste zelf zijn. Ik heb me al ingeschreven voor de volgende Greifenseelauf en wil onderweg graag aan een of twee kleinere evenementen meedoen. Ik kan dit alleen doen door te blijven trainen en op mijn voeding te letten - en door genoeg slaap en rust te nemen zodat mijn lichaam kan regenereren en alle input in de praktijk kan brengen. Ik kijk er zeker naar uit.
Na de loop is voor de rest van ons leven
Natuurlijk hebben Claudio en ik elkaar de afgelopen zes maanden regelmatig gezien en informatie uitgewisseld over de voortgang en de moeilijkheden die we zijn tegengekomen met ons project. We hebben ook af en toe samen getraind en samen de prestatietests gedaan. Aan het eind namen we echter de tijd om terug te kijken, de balans op te maken en onze plannen voor de toekomst te bespreken:
Oliver:Als je terugdenkt aan het begin van onze uitdaging zes maanden geleden, wat zag jij persoonlijk dan als de grootste hindernissen?
Claudio: Mijn eerste gedachte was: "Zal ik wel genoeg tijd hebben voor alles wat er op me afkomt?" Maar ik realiseerde me al snel dat het mijn innerlijke, enorme klootzak was die zich liet horen. Ik zou tegen mezelf liegen als ik het aan de tijd zou wijten, want ik red het wel. De angst dat ik het niet op zou kunnen brengen om te gaan hardlopen, dat ik altijd excuses zou zoeken - en vinden - om nu niet te kunnen trainen, was er zeker.
Hoe was dat voor jou?
Het tweede thema waarover ik me zorgen maakte, was hoe mijn beschadigde en geopereerde knie (kruis- en collaterale ligamentenscheuren) de toegenomen belasting zou aankunnen.
Claudio:Het verbaast me helemaal dat de verandering in dieet zo'n grote onzekerheidsfactor voor je was. Voor mij was het hebben van kleine kinderen juist een voordeel. Je kunt op tafel zetten wat je wilt, ze willen eten of niet, wat er ook op het bord ligt. Ik hoefde helemaal niet attent te zijn.
Oliver: Ik heb me nooit zorgen hoeven maken dat ik niet genoeg tijd had om te trainen vanwege mijn dochter. Met haar negen en een half is ze oud genoeg voor mij om haar na school alleen thuis te laten en te gaan hardlopen. Ze is ook vaak bij vrienden thuis, dus ik heb altijd mijn tijd kunnen nemen.
Claudio: Je hebt het voedingsprobleem nog steeds goed aangepakt. Alleen relatief laat in de zes maanden, toch?
Claudio: Hé, voor ons is het net zo. We zorgen er altijd voor dat we veel verse producten kopen, mede vanwege de kinderen. Vooral vanwege de suiker in bewerkte voedingsmiddelen.
Oliver: Waren er dingen die je in het begin helemaal niet had verwacht? Moeilijkheden of motiverende dingen?
Oliver: Voor de start van het project hebben we onze hartslagzones gemeten. Ik moest zooooooooooooooooooo langzaam zijn voor het basisuithoudingsvermogen en de optimale vetverbranding, het was echt moeilijk. Ik deed dit een kleine maand en verhoogde toen het tempo. Ik had het gevoel en de behoefte ervoor en mijn lichaam kon het heel goed aan.
Maar hé, het grote verhaal is achter de rug: doel bereikt. Heb je alles weer stopgezet en alle goede voornemens overboord gegooid?
Claudio: Haha, integendeel! Ik heb me al ingeschreven voor de loop van volgend jaar. Waarschijnlijk start ik dan in de elitecategorie. Mijn doel deze keer was gewoon om door te komen en daar ben ik heel blij mee. Maar nu wil ik de tijd nemen en me langer en beter voorbereiden, en ook af en toe een loopje tussendoor doen, of zelfs een kortere. Ik heb mijn zinnen al gezet op de Greifensee.
Natuurlijk wil ik mijn tijd aanzienlijk verbeteren. Zelfs nu loop ik tegen mezelf en tegen de vraag of ik een halve marathon wel aankan. Afgezien van het feit dat ik het erg leuk vond, vind ik het evenement zelf ook erg gaaf. En jij? Heb jij je al ergens ingeschreven?
De belangrijkste realisatie voor mij van dit halfjaar is deze: Ik heb veel meer plezier en haal veel meer voldoening uit mijn zondagochtendloopje in de motregen, helemaal alleen op een of ander bospad, met een podcast in mijn oren, dan wanneer ik na de officiële halve marathon in mijn streeftijd over de finish kom. Dat is ook leuk, zeker; maar ik ga liever naar buiten om buiten te zijn en te rennen.
Claudio: Daar ben ik het honderd procent mee eens! Het beste aan dit halfjaar waren mijn eigen trainingen, het gevoel de belasting te kunnen controleren, soms iets meer, soms iets minder, maar gewoon buiten zijn en in beweging.
Oliver Fischer
Teamleader Editorial
Oliver.Fischer@digitecgalaxus.chGlobetrotter, wandelaar, wereldkampioen wokken (maar niet die in het ijskanaal), woordjongleur en liefhebber van fotografie.
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Alles tonen
