Opinie
Ik ben een consument en geen spelontwerper: neem beslissingen van me af!
van Philipp Rüegg
Het tweede scherm verpest gaming
25-1-2025
Vertaling: machinaal vertaald
Zodra er een laadscherm of een cutscène verschijnt, zit ik vastgeplakt aan mijn tweede scherm. Dat verpest de spelervaring en maakt me een slechtere gamer.
Mijn apenbrein is ongeduldig. Als er een korte wachttijd is tijdens het gamen, heeft het onmiddellijk behoefte aan nieuwe indrukken. Daarom lees ik de gametips op laadschermen niet, volg ik de dialoog in tussenfilmpjes niet en plan ik mijn strategie niet in de multiplayerlobby.
DJ Khaled - aartsvijand van de onderdompeling
Deze afleiding verstoort mijn concentratie, wat ik het duidelijkst merk bij multiplayergames. Als het tweede beeldscherm actief is, speel ik duidelijk slechter en maak ik meer fouten. Het secundaire scherm hoeft niet eens een video af te spelen, de clickbait thumbnails alleen al trekken mijn aandacht - en mijn team lijdt eronder.
Het creëert vaak een vicieuze cirkel, bijvoorbeeld in de moba "Smite": als mijn personage sterft, moet ik tot een minuut wachten op de respawn, afhankelijk van de spelfase. Ik zou deze tijd kunnen gebruiken om items te kopen, de speelstijl van mijn teamgenoten en tegenstanders te analyseren en een overzicht van de kaart te krijgen. Je raadt nooit wat ik in plaats daarvan doe...
Als de respawntimer is afgelopen, ren ik lukraak over de kaart, stort me in een hopeloos gevecht en vraag me af waarom ik na korte tijd weer doodga. Dus terug naar mijn grappige filmpjes. Het kan ze niet schelen hoe slecht ik speel en hoeveel mijn team me (terecht) beledigt in de chat. Dus tuimel ik stap voor stap de neerwaartse spiraal in.
De dwangbuis helpt
Het ergste is: ik ben me ervan bewust dat mijn gedrag niet alleen het spel voor mij verpest, maar ook voor mijn team. En toch kan ik het niet laten om constant naar het andere scherm te kijken.
Daarom neem ik steeds vaker mijn toevlucht tot radicale maatregelen. Ik dwing mezelf om me te concentreren. En dat doe ik door het tweede scherm uit te schakelen. Want het enige dat saaier is dan een laadscherm, is een volledig zwart scherm. In het beste geval is mijn mobiele telefoon ook buiten bereik, zodat ik gedwongen ben om mijn aandacht tijdens de downtime aan het spel te besteden.
Die dwang houdt me in het spel. Zowel met mijn ogen als mentaal. In plaats van na te denken over de laatste stemresultaten, leer ik over de politieke achtergrond van het Warhammer-universum. Ik besteed mijn aandacht liever aan één medium in plaats van het te verdelen over meerdere en van geen enkele echt te genieten. Want mijn apenbrein is absoluut te dom voor multitasking.
Omslagfoto: Valentin Oberholzer
Valentin Oberholzer
Freelance Editor
v4lentin.oberholzer@gmail.comMijn retraites hebben namen als Middle Earth, Skyrim en Azeroth. Als ik afscheid van ze moet nemen vanwege verplichtingen in het echte leven, begeleiden hun epische soundtracks me door het dagelijks leven, naar de LAN-party of naar de D&D-sessie.
Opinie
Dit is een subjectieve mening van de redactie. Het weerspiegelt niet noodzakelijkerwijs het standpunt van het bedrijf.
Alles tonen
