Uw gegevens. Uw keuze.

Als je alleen het noodzakelijke kiest, verzamelen we met cookies en vergelijkbare technologieën informatie over je apparaat en je gebruik van onze website. Deze hebben we nodig om je bijvoorbeeld een veilige login en basisfuncties zoals het winkelwagentje te kunnen bieden.

Als je overal mee instemt, kunnen we deze gegevens daarnaast gebruiken om je gepersonaliseerde aanbiedingen te tonen, onze website te verbeteren en gerichte advertenties te laten zien op onze eigen en andere websites of apps. Bepaalde gegevens kunnen hiervoor ook worden gedeeld met derden en advertentiepartners.

Shutterstock
Achtergrond

Halve marathon project: leg het uit aan een kind

Claudio Candinas
7-6-2024
Vertaling: machinaal vertaald

Het eerste derde deel van de voorbereiding op de halve marathon zit er alweer op. Op dit moment worstel ik vooral met mijn gedachten en vragen over het krijgen van een kind.

Lopen gaat goed

En ook al maakt trainen me evenwichtiger in het dagelijks leven en geeft het kijken naar de resultaten van de sessies me een gelukkig gevoel, een klein kind wist alles snel te relativeren met een paar simpele vragen.

Maar waarom?

Niet zo lang geleden was ik al een voet buiten de deur om te gaan hardlopen toen de 3,5-jarige me in de volgende discussie verwikkelde:

Hij: "Papa, waar ga je heen?"

Me: "Jij, ik ga springen."

Hij: "Oh nai, niet weer?!"

Me: "Momol, maar ik ben zo terug."

Hij: "Jo wohi springsch denn?"

Me: "Nou, ik ben eigenlijk een grote cirkel aan het maken."

Hij: "Maar waar dan?"

Ik, na wat voelde als een eeuwigheid: "Nou, weet je, ik ga daar doorheen lopen, waar ik op een dag de keuken zie en dan weer terug."

Hij: "Maar waarom moet je dat doen?"

Me: "Nou, ik doe het voor een run met heel veel andere mensen."

Hij: "Maar waarom doen al die mensen het?"

Ik realiseer me dat motivaties als persoonlijke uitdaging, fitness, borderline-ervaring, midlifecrisis en dergelijke het waarschijnlijk niet goed zullen doen bij de kleine en antwoord: "Jij, ik denk dat er heel veel verschillende redenen zijn."

Hij: "Oké... Ga je nog steeds naar Spar? Ik wil het poepaschool kwartiertje!"

Het gesprek voor de deur duurde nog geen minuut, maar liet me het eerste deel van de reis maar één ding denken: hoe zinloos moet het voor een kind klinken dat volwassenen weken of maanden bezig zijn met voorbereidingen om gewoon ergens rondjes te lopen met andere volslagen vreemden?
Gelukkig ging ik na een minuut of tien rennen toch in de overlevingsmodus, waarin ik me alleen maar kon concentreren op ademhaling en mijn hartslag.

Terug thuis lag de focus op de langverwachte Quärkli, wat me verdere vragen over de zin en onzin van een halve marathon bespaarde.

Gedeeld verdriet is gehalveerd verdriet

Maar de run was gewoon geweldig. Oliver en ik konden kletsen over God en de wereld (oké, er werd veel gepraat over de loop en onze eerdere trainingservaringen) en hij gaf me nooit het gevoel dat we te langzaam gingen, ook al liepen we zeker onder zijn gebruikelijke tijd. Als je dit leest Olla (en ik weet dat je dat doet): Laten we dit nog een keer doen!

Iron (Wo)men

Het lukte ons nog steeds om onze rust te vinden, maar ik kon het niet laten om langs de route te stoppen om de deelnemers in hun beproeving te bekijken. Gelukkig maar, want wat ik zag gaf me vertrouwen. Het deelnemersveld bestond uit goed getrainde vrouwelijke hardlopers, semi-atletisch uitziende mensen van midden dertig en een enkele deelnemer van wie je puur visueel gezien nooit zou verwachten dat hij zo'n uitdaging aan zou gaan.

Noem me maar een atleet.

Ja, noem me nu oppervlakkig, maar als eigenaar van een full-blown dad bod, sta ik mezelf toe dat te zeggen. Ik bedoel dat niet neerbuigend, maar ik ben opnieuw onder de indruk en gemotiveerd, omdat het me laat zien dat welke fysieke conditie je ook hebt, je grootste tegenstander nog steeds je hoofd is. Daarom heb ik het grootste respect voor alle deelnemers aan sportieve uitdagingen van welke aard dan ook.

De 90-dagen uitdaging

Zo, nu moet ik aan de slag want het dagelijks leven roept en ik moet huishoudelijke en andere verplichtingen nakomen voor de volgende trainingssessie. Dit is wat ik de afgelopen vier weken heb geleerd:

  • Trainen met z'n tweeën maakt alles een beetje makkelijker
  • Probeer niet eens de zin en onzin van je plan uit te leggen aan een 3-jarige
  • Aan het eind van de dag is het allemaal echt een kwestie van de geest

Heb jij onlangs meegedaan aan een hardloopevenement? Laat me weten hoe het ging in de comments en wees niet gierig met tips voor mij.

Wil je samen met Oliver en mij op weg naar de halve marathon? Hier zijn wat inzichten in onze (verdere) stappen.

Omslagfoto: Shutterstock

8 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Ik ben een fan van ideeën waar je in eerste instantie je hoofd bij schudt. En van koffie.


Achtergrond

Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Achtergrond

    Project Halve Marathon: Bedankt voor de kou, Duitsland!

    van Claudio Candinas

  • Achtergrond

    Project halve marathon: ChatGPT brengt me naar de startlijn

    van Claudio Candinas

  • Achtergrond

    Halve marathon project: de duivel eet kant-en-klaar maaltijden in een noodsituatie

    van Claudio Candinas